Projektowanie życia, nie oznacza stworzenie życia totalnie nowego. Chodzi o zaprojektowanie życia bardziej satysfakcjonującego na bazie tego, co jest tu i teraz.
Z poprzedniego wpisu dowiedziałaś się, że:
- każdemu zdarza się utknąć, ale ważne jest żeby wiedzieć jak się odblokować
- każdy z nas może zostać projektantem swojej ścieżki zawodowej
- projektowanie kariery i życia w ogóle to proces, który trwa tak długo, jak długo będziemy pracować i żyć
- poznałaś pierwsze 2 techniki myślenia projektowego: ciekawość i gotowość do działania
Czas na kolejne trzy techniki myślenia projektowego
Zadawanie pytań na nowo
Stajesz przed problemem i nic. Utknęłaś, bo rozwiązania nie widzisz, a nawet jeśli jakieś jest, to niezbyt zadawalające.
W takich sytuacjach z odsieczą przychodzi przeformułowywanie zagadnień na nowo. To jak takie „odśwież”, kiedy zawiesza się przeglądarka.
Spróbuj spojrzeć na sytuację z zupełnie innej strony. Projektowanie życia (prywatnego i zawodowego) wymaga od nas stawiania pytań na nowo, przyjrzenia się swoim wartościom, uprzedzeniom i otwarcia się na zupełnie nowe możliwości.
Przykład: Karolina chciałaby zostać pisarką, ale nie wie jak się do tego zabrać.
Może zadać pytanie „Czy na pewno powinnam się tym zająć”. Jednak to nie jest dobrze sformułowane pytanie, bo nie umożliwia Karolinie wykreowanie prototypu, czyli nie pozwala jej sprawdzić tego pomysłu w praktyce.
Jakie pytania byłyby lepsze? Karolina mogłaby zapytać: „Jak to jest napisać książkę?” albo „Jak się pisze książki?”, „Jak wygląda proces twórczy?”. Tak zadane pytania podsuwają pomysły, które sprowadzają się do konkretnego działania (przechodzimy do prototypowania):
- Karolina może zapytać na LinkedIn czy ktoś z jej sieci kontaktów ma doświadczenie w pisaniu książek (dla dzieci, naukowych, poradników itp.) i czy mógłby się podzielić swoimi przemyśleniami
- Karolina może poszukać grup na Facebooku, które skupiają pisarzy, ludzi zainteresowanych napisaniem własnej książki i tam pytać, szukać praktycznych informacji
- Karolina może zapisać się na kurs kreatywnego pisania albo warsztaty pisarskie (pozna podobnych do niej ludzi, zapozna się ze środowiskiem pisarzy-amaotrów)
Jak widzisz, dobrze postawione pytania powinny być generatywne, czyli takie, które sugerują możliwie najwięcej pomysłów i sugerują poszukiwanie alternatyw.
Generatywne pytania pozwalają stworzyć prototypy (np. rozmowy z innymi pisarzami na temat ich zawodowych doświadczeń).
Świadomość
Określ miejsce (etap w swoim życiu), w którym się obecnie znajdujesz i zaakceptuj to. O ile NIE jest to sytuacja skrajnie toksyczna, która wymaga natychmiastowej reakcji, to po prostu „zlokalizuj” ten punkt na mapie życia zawodowego i prywatnego, np. jesteś singielką, zatrudnioną w korporacji, lubisz swoją pracę, ale chcesz zmiany w życiu zawodowym albo…
jesteś mamą na wychowawczym, pracowałaą w reklamie, a teraz chcesz zacząć karierę jako graficzka, jednak nie wiesz jak się do tego zabrać.
Pamiętaj też, że na wszystko trzeba czasu. Życie nie zawsze jest uporządkowane. Czasem popełnia się błędy, cofa do punktu wyjścia. Bywa. Ważne, żeby się nie poddawać. Niejednokrotnie błędy mogą być początkiem wspaniałej przygody, choćby nic na to nie wskazywało. Czy wiesz, że gdyby nie ludzka ciekawość i pomyłka projektanta, dzieci nie bawiłyby się dzisiaj ciastoliną?
Liczy się świadomość naszej sytuacji oraz tego, że projektowanie to ciągłe próby, formułowanie problemów na nowo, zadawanie twórczych pytań, popełnianie błędów.
Może nie jest różowo, ale za to ciekawie!
Współpraca i działanie zespołowe
Efektywne projektowanie życia, w tym kariery rzadko odbywa się w pojedynkę. Żyjesz i projektujesz zawsze współdziałając z innymi. I nie potrzebujesz do tego przyjaciela/przyjaciółki.
Projektowanie życia to sport zespołowy☺ Ważne, że stworzysz grupę wsparcia – zbierz ludzi, którzy może będą w podobnej jak Ty sytuacji (w procesie projektowania kariery) i będą chcieli Cię wysłuchać oraz pomóc w szukaniu rozwiązań. To mogą być osoby bliżej Tobie nieznane, np. znajomi z LinkedIn albo członkowie grupy mastermind, do której dołączysz.
Uwierz mi – to działa!
Niezwykle pomocna będzie Twoja ciekawość i umiejętność zadawania pytań (patrz: wpis cz. 1)
Przekonasz się, ze wiele genialnych pomysłów na życie, przyjdzie do Ciebie od innych, czasem zupełnie obcych Ci osób.
Powodzenia!
Patrycja
